نگاهی به سختی آب
یکی از فاکتور های اصلی و شاخص های مهم آب آشامیدنی ، میزان TDS و سختی آب آن است . TDS مجموع كل املاح موجود در آب را بیان میکند .در آب مقطر TDS برابر با صفر است و هر چه این عدد بالاتر رود میزان املاح بیشتر میشود و اصطلاحا آب سخت تر میشود(سختی آب بیشتر می شود) .
شاخص های آب استاندارد جهت آشامیدن در استانداردهای مختلف به وضوح ذکر شده است (طبق اعلام سازمان بهداشت جهانی حداکثر مجاز TDS آب ۱۰۰۰ است).
آب مطلوب
اما آب مطلوب تقریبا در هیچ استانداردی به صراحت گفته نشده است به دلیل اینکه نسبی می باشد و همچنین نیاز به مطالعات و تحقیقات بسیار پیشرفته پزشکی داشته که تاکنون به انجام آن موفق نشده اند اما تقریبا در همگی استانداردها و مطالعات به لزوم پایین بودن TDS آب اشاره شده است .
آنچه واضح است تقریبا در اغلب استانداردها به خطرات ناشی از آب با TDS بالای ۵۰۰ اشاره میشود و هیچکدام آشامیدن این آب را با وجود استاندارد بودن ، توصیه نمیکنند . حداقل میزان TDS مطلوب آب نیز ۵۰ میباشد و کمتر از این مقدار توصیه نمیشود .
( توجه شود که مطلوب با استاندارد متفاوت است مثلا میزان PH مناسب آب 6.5 تا ۹ میباشد ولی میزان مطلوب آن برای بدن 7.5 تا8.5 است) آبها تقریبا در TDS بالای ۱۷۰ ایجاد رسوب محسوسی خواهند داشت و حداکثر TDS آب مطلوب جهت آشامیدن را حدود ۱۵۰ ذکر میکنند .
لازم به ذکر است یکی از بهترین ملاک های ما میتواند آب چشمه های طبیعی باشد که TDS اکثر آنها در محدوده ۸۰ تا ۱۵۰ میباشد ( بجز موارد استثنا، و چشمه های معدنی خاص).
همچنین بر طبق مطالعات ، مشخص شده که رابطه معنا داری بین سنگ کلیه و سنگ مثانه با سختی آب وجود دارد ( نظر پزشکان متخصص کلیه و مجاری ادراری ) و مشاهده شده در مناطق با آبهای سخت ، شدت و تعداد بیماران مبتلا به آنها بالاتر میرود و گاهی کلیه بعضی از افراد حساسیت بالایی به کلسیم دارد و سریعا سنگ ساز میشود و تنها مزیت آبهای سخت ، تسریع بهبود شکستگی استخوانها به علت وجود کلسیم بالاست.
نظر متخصصان
و همچنین اکثر متخصصان علم تغذیه و پزشکان بر این5 باورند که بدن بیشتر به آب سالم احتیاج دارد و سپس املاح آن در واقع آب سالم و بهداشتی در اولویت است. چرا که حیات بدن در آب است و تمام فعالیت شیمیایی بدن بدون آب مختل میشود و وجود آب سالم در همه بخش های بدن و بافت ها لازم و ضروری است . ( به عنوان مثال اگر آب دارای سطح نیترات بالا باشد ، این نیترات به بافت ها و خون انتقال می یابد که عوارض بسیار زیادی از جمله عدم اکسیژن رسانی مطلوب به بافت ها و … خواهد داشت )
آبی که از دستگاه های تصفیه آب بدن می آید اگر سختی آب پایینی داشته باشد (کمتر از ۵۰ ) کمی تلخ میشود و همچنین بخاطر از دست دادن قسمت اعظم املاح آن کمی اسیدی میشود که یکی از بزرگترین عیب های دستگاههای تصفیه آب به عقیده کارشناسان است و خوشبختانه با بالابردن TDS آب خروجی ، این عیب به راحتی رفع خواهد شد و بنابر این آب با TDS کمتر از ۵۰ توصیه نمی شود . همچنین آبهای با TDS بسیار پایین ممکن است باعث ریزش مو و بیماریهای قلبی و … شود .
دیگر مشکل بسیار بزرگ آب های خالص ( آب با TDS بسيار پایین ) این است که به علت خالص بودن ظرفیت انحلال پذیری بسیار بالایی دارند که حتی محققان از حل شدن مقداری پلاستیک ظروف نگهداری در این آب را تایید کرده اند و همچنین رفتارهای بسیار زیاد دیگری نیز میتوان برای این آب در نظر گرفت که بحثی طولانی و تخصصی دارد و برای بدن مطلوب نیستند. میزان سختی دستگاههای تصفیه آب خانگی باید در محدوده استاندارد تنظیم شود که مطابق با این آموزش باید سختی آنرا تنظیم نمایید . >
بنابراین بر اساس تجربه و مطالعات صورت گرفته، ما میزان مطلوب TDS آب دستگاه تصفیه آب خانگی را در محدوده ۵۰ تا ۱۷۰ (ppm) اعلام میکنیم.